(Farsi/Persian) فارسی

Introduction: Gastrointestinal ostomy has a great impact on a person's personality perspective, which causes major changes in lifestyle, communication, sleep, marriage, and self-esteem. Over the past decades, mindfulness and acceptance-based approaches to psychotherapy have made significant progress; Therefore, the present study was conducted to investigate the effectiveness of treatment based on acceptance and commitment to social isolation and sleep problems of people with ostomy in Ghaem clinic in Mashhad.
Method: The research design was quasi-experimental, pretest-posttest with a control group. The sample consisted of 40 patients who underwent surgery in the last 6 months of 2018 and underwent an ostomy and were referred to Ghaem Clinic in Mashhad on an outpatient basis in 98-99. Which were selected by available sampling and randomly assigned to experimental and control groups (20 people in each group). In this study, a questionnaire of behaviors related to Ray and Harvey's sleep and social isolation with 18 questions was used. Interventions were performed according to the protocol of Hayes, Strosahl, and Wilson acceptance and commitment therapy sessions during 8 90-minute training sessions, one session per week.
Result: The results of multivariate analysis of covariance showed that after the intervention, a significant difference was observed in the mean score of social isolation test and sleep-related behaviors in the experimental and control groups (p <0.001).
Discussion and conclusion: According to the results of this research, treatment based on acceptance and commitment can have a significant effect on the social isolation and sleep problems of people with ostomies and have the necessary efficiency. This means that performing this treatment method improves sleep problems and social isolation. It has been investigated in the community.
 

مقدمه:ایجاداستومیگوارشیتأثیربسیارزیادیبر چشمانداز شخصیتیفرد ایجادمیکند کهباعث تغییراتبزرگی
در شیوهزندگی،ارتباطات،خواب، ازدواج و عزتنفس فرد میشود.در دهههای گذشته،ذهنآگاهیو رویکردهای
مبتنیبر پذیرشدر رواندرمانیپیشرفتهایچشمگیری داشتهاست؛از اینرو پژوهش حاضر با هدف بررسی
اثربخشیدرمانمبتنیبر پذیرشو تعهد بر انزوایاجتماعیو مشکالت خوابافراددارای استومی کلینیک قائم شهر
مشهد،انجام گرفته است.
روش:طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش40بیمارکه
در6ماه پایانی سال98تحت عمل جراحی قرار گرفته و به دنبال آن استومیبرایشان گذاشته شده بود و در سال99-
98به صورت سرپایی به کلینیک قائم مشهد مراجعه میکردند، بود کهبه صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و
در دو گروه آزمایش و گروه کنترل(هر گروه20نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند.در این پژوهش ازپرسشنامه
رفتارهایمرتبط با خواب ریو هارویوانزوایاجتماعی18سوالی استفاده شده است. مداخالت بر اساسپروتکل
جلسات درمان مبتنیبر پذیرشو تعهد هیز،استروسال و ویلسونطی8جلسه آموزشی90دقیقهای به صورت هفتهای
یک جلسه اجرا شد.
نتایج:یافتههای حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره نشانداد که پس از مداخله، تفاوت معناداری در میانگین
نمره آزمون انزوای اجتماعی و رفتارهای مرتبط با خواب در گروه آزمایش و کنترل مشاهده شد(001/0>p)
بحث و نتیجهگیری:با توجه به نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواندبر انزوای اجتماعی و مشکالت
خوابافراد دارای استومی، تاثیر معناداری داشته واز کارایی الزم برخوردار باشد.به این معنی که انجام این روش درمان ، باعث
بهبود مشکالت خواب و انزوای اجتماعی در جامعه مورد بررسی شده است

ﭼ  ﻪﻨﯿﻣز  :فﺪﻫ و ناﻮﻨﻋ ﻪﺑ نﺎﻃﺮﺳ ﮏﯾ ﺶﻨﺗ ﻪﺛدﺎﺣ ﻣ از ﯽ ﭘ ﺎﺑ ﺪﻧاﻮﺗ يﺎﻫﺪﻣﺎﯿ ﻔﻨﻣ ﯽ دﺪﻌﺘﻣ ي  ﺖﻣﻼﺳ ﻒﻠﺘﺨﻣ دﺎﻌﺑا و ﺪﺷﺎﺑ هاﺮﻤﻫ ﻤﺴﺟ ،ﯽ ﻧاور ﯽ ﮔداﻮﻧﺎﺧ و ﯽ ﺑ رﺎﻤﯿ ﻪﺑ ار ﺑ ﺮﻄﺧ ﯽ ا ﻌﺗ فﺪﻫ ﺎﺑ ﺮﺿﺎﺣ ﺶﻫوﮋﭘ .دزاﺪﻧ ﻦﯿﯿ ﺸﺨﺑﺮﺛا ﯽ  نﺎﻣرد ﺬﭘ شﺮﯾ ﮐ ﺮﺑ ﺪﻬﻌﺗ و ﺖﯿﻔﯿ ﮔﺪﻧز ﯽ ﻼﺘﺒﻣ ﺖﻣﻼﺳ ﻪﺑ ﻪﺘﺴﺑاو نﺎﯾ تﺎﺘﺳوﺮﭘ نﺎﻃﺮﺳ ﻪﺑ .ﺪﺷ مﺎﺠﻧا   و داﻮﻣ شور :ﺎﻫ ﻧ عﻮﻧ زا ﺮﺿﺎﺣ ﺶﻫوﮋﭘ ﻪﻤﯿ ﺎﻣزآ ﯽﺸﯾ ﭘ ﺎﺑ ﺶﯿ ﺲﭘ ،نﻮﻣزآ ﭘ و نﻮﻣزآ ﯽ ﮔ يﺮﯿ  .دﻮﺑ هاﻮﮔ هوﺮﮔ ﺎﺑ هاﺮﻤﻫ 40 ﺮﻔﻧ زا ﺑ نارﺎﻤﯿ ﺳ ﻪﺑ ﻼﺘﺒﻣ ﻪﻌﺟاﺮﻣ تﺎﺘﺳوﺮﭘ نﺎﻃﺮ ﺪﻨﻨﮐ ه ﺑ ﻪﺑ نﺎﺘﺳرﺎﻤﯿ ﻓﺎﺒﻟ ﯽ اﺪﻬﺷ و داﮋﻧ ي ﺮﺠﺗ ﺶﯾ رد  لﺎﺳ 1398 رد شور ﻪﺑ ، ﻪﺑ ﺲﭙﺳ و بﺎﺨﺘﻧا سﺮﺘﺳد ترﻮﺻ ﻓدﺎﺼﺗ ﯽ ﺎﻣزآ هوﺮﮔ ود رد ﺶﯾ ) 20 ) لﺮﺘﻨﮐ و (ﺮﻔﻧ 20  .ﺪﻧﺪﺷ شرﺎﻤﮔ (ﺮﻔﻧ ﺬﭘ نﺎﻣرد شﺮﯾ  و ﻪﺴﻠﺟ ﺖﺸﻫ ﺐﻟﺎﻗ رد ﺪﻬﻌﺗ 90 ﻗد ﻪﻘﯿ ا ي اﺮﺑ ي ﺎﻣزآ هوﺮﮔ ﺶﯾ هوﺮﮔ و ﺪﺷ اﺮﺟا ﻪﻠﺧاﺪﻣ لﺮﺘﻨﮐ ا ي رد ﺖﻓﺎﯾ ﺪﻧدﻮﻤﻨﻧ . ﺖﮐﺮﺷ هﺪﻨﻨﮐ ﺎﻫ ﭘ ﻪﻠﺣﺮﻣ رد ﺶﯿ ﺲﭘ ،نﻮﻣزآ ﭘ و نﻮﻣزآ ﯽ ﮔ يﺮﯿ ﺶﺳﺮﭘ ﻪﺑ ﻪﻣﺎﻧ ﮐ ﺖﯿﻔﯿ ﮔﺪﻧز ﯽ ) ﺖﻣﻼﺳ ﺎﺑ ﻂﺒﺗﺮﻣ SF-36 ﺦﺳﺎﭘ ( .ﺪﻧداد اﺮﺑ ي ﺰﺠﺗ ﻪﯾ ﻠﺤﺗ و ﻞﯿ هداد زا ﺎﻫ ﻠﺤﺗ ﻞﯿ راو ﺲﻧﺎﯾ هزاﺪﻧا ﺎﺑ ﮔ يﺮﯿ ﺎﻫ ي ﺮﮑﻣ ر ا .ﺪﺷ هدﺎﻔﺘﺳ   ﻪﺘﻓﺎﯾ :ﺎﻫ ﻖﺒﻃ ﻧ ﺎﺘ ،ﺞﯾ ﻨﺘﺒﻣ نﺎﻣرد ﯽ ﺬﭘ ﺮﺑ شﺮﯾ ﻧاور ﺖﻣﻼﺳ دﻮﺒﻬﺑ ﺮﺑ ﺪﻬﻌﺗ و ،ﯽ ﻧﺎﻤﺴﺟ ﺖﻣﻼﺳ ﯽ ﻠﮐ هﺮﻤﻧ و ﯽ ﮐ ﺖﯿﻔﯿ ﮔﺪﻧز ﯽ ﺑ نارﺎﻤﯿ ) ﺖﺳا هدﻮﺑ ﺮﺛﺆﻣ تﺎﺘﺳوﺮﭘ نﺎﻃﺮﺳ ﻪﺑ ﻼﺘﺒﻣ 001 / 0 < P ﻐﺗ ﻊﺑﺎﻨﻣ ﺮﺛا هزاﺪﻧا .( ﺮﯿﯿ ﺑ ﻦﯿ ﻫوﺮﮔ ،ﯽ نورد ﻫوﺮﮔ ﯽ ﻠﻣﺎﻌﺗ و ﯽ اﺮﺑ ي ﻐﺘﻣ ﺮﯿ ﮐ ﺖﯿﻔﯿ ﮔﺪﻧز ﯽ ﺗﺮﺗ ﻪﺑ ﺐﯿ 1 / 73 ، 4 / 64  و 2 / 11 ﺪﺻرد دﻮﺑ .  ﺘﻧ ﻪﺠﯿ ﮔ يﺮﯿ : ﺎﺘﻧ ﺞﯾ ﮐﺎﺣ ﻪﻌﻟﺎﻄﻣ ﯽ ﺛﺄﺗ زا ﺮﯿ ﻨﺘﺒﻣ نﺎﻣرد ﻪﻠﺧاﺪﻣ ﯽ ﺬﭘ و ﺪﻬﻌﺗ ﺮﺑ شﺮﯾ ﮐ ءﺎﻘﺗرا رد ﺖﯿﻔﯿ ﮔﺪﻧز ﯽ  ﺖﻣﻼﺳ ﻪﺑ ﻪﺘﺴﺑاو ﺎﻣزآ هوﺮﮔ رد ﺶﯾ اﺮﺑﺎﻨﺑ .دﻮﺑ ،ﻦﯾ ﻣ ﯽ ا زا ناﻮﺗ ﻦﯾ اﺮﺑ ﻪﻠﺧاﺪﻣ ي ﮐ ﺢﻄﺳ ءﺎﻘﺗرا ﺖﯿﻔﯿ ﯽﮔﺪﻧز ﺑ نارﺎﻤﯿ .دﻮﻤﻧ هدﺎﻔﺘﺳا نﺎﻃﺮﺳ ﻪﺑ ﻼﺘﺒﻣ  هژاو ﺎﻫ ي ﻠﮐ يﺪﯿ : نﺎﻣرد ﺬﭘ شﺮﯾ ﮐ ،ﺪﻬﻌﺗ و ﺖﯿﻔﯿ ﮔﺪﻧز ،ﯽ تﺎﺘﺳوﺮﭘ نﺎﻃﺮﺳ ،ﺖﻣﻼﺳ       

Introduction: Psychosomatic experts have tried to associate mental disorders to physical illnesses. The vulnerability of different parts of the body is thought to depend on fundamental differences between individuals. One of the methods that seems to affect the psychological problems of asthma patients is acceptance and commitment therapy. Therefore, the aim of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance- and commitment-based therapy on resilience, psychological well-being, and life expectancy in asthmatic patients.

Methods: This quasi-experimental pre-test and post-test study was conducted on 30 asthmatic patients who were randomly assigned to the experimental (n = 15) and control (n = 15) groups according to the inclusion criteria. Acceptance and commitment therapy sessions were based on the treatment package of Hayes et al. in 8 sessions of 60 minutes on the experimental group and no intervention was performed on the control group. All participants took part in the pre-test and post-test. Collection tools included Conner-Davidson Resilience Questionnaire, Schneider Life expectancy, and Ryf Psychological Well-being.

Results: The results showed a significant difference in the components of resilience, psychological well-being, and life expectancy in asthmatic patients before and after the experiment (p <0.05). In other words, acceptance and commitment-based therapy had a positive effect on resilience, psychological well-being and life expectancy in asthmatic patients and these components have increased in patients.

Conclusion: Findings showed that acceptance- and commitment-based therapy was effective on resilience, psychological well-being, and life expectancy of asthmatic patients. This treatment is suggested to be used in conjunction with drug therapy to improve the psychological symptoms of asthmatic patients.

چکیذه
مقذمه: هتػ بّّى پك ىٌ  اٍى ت تلاي وفؼ ا ؽً اتجبط اغتلالات  اٍ ث و٘ب بّ خىو ا
ه ػٍ و ؽٌٌ. ت َّ ثف ا يٗ اوت آو ت٘ پؿ فٗ ثػ بًّ گ بًَگ ىَ ثؽى ث تفب تٍ بّ إوبو ه ب٘ى اففاؼ
ثىتگ ؼاؼ. ىٗ اق  يٍ بّ و ث ظًف ه وؽ ثف ه ىٍلات  اٍ بًٌٍغت ث و٘باى آون ه ثَف ثب ؽٌ ؼهبى
هجت ثف پؿ فٗي تؼ ؽْ اوت. ث بٌثفا يٗ ؽّف اق پم ضبضف ثفو اثفثػ ؼهبى هجت ثف پؿ فٗي تؼ ؽْ ثف تبة آ ٍ ،ٕ ث كْ ىٗت  اٍ بًٌٍغت اه ؽ٘ ث ق ؽًگ ؼ ث و٘باى آووبته٘ ث ؼَ.
روش بزرسی: ا يٗ پم وً٘ آقهب اق عًَ پ آقه ىَ په آقه ىَ ثف  30 ث و٘ب آوو و ثب ت خَ ث هؼ ب٘ بّ ٍ ؼٍ ث َِت ت بّؼف ث ؼ گف آقهب و تٌفل 15 فًف ه تٌ تّ ؽٌ ؽً، ا دًبم
وّىباى ؼ 8 خلى 60 ؼل م٘ إ ثف Hayes ؽٌ. خلىبت ؼهبى پؿ فٗي تؼ ؽْ ثفاوبن ثىت ؼهب
گف آقهب ت ىٍ ل٘ ؽٌ رّ٘ هؽاغل إ ثف  گف و تٌفل َِت گًففت. لجل ثؼؽ اق
اخفإ خلىبت پ آقه ىَ په آقه ىَ اق فّ ؼ گف گففت ؽٌ. اثكا گفؼآ ٍ بٌهل پفو بٌٍه بّ تبة آ ٍ و فًَ ؼ ؽَٗٗو ىَ، اه ؽ٘ ث ق ؽًگ ا بٌٌ ؽٗ ث كْ ىٗت  اٍى بٌٌغت فٗ ث ؼَ.
یافته ها: تًب حٗ بًٍى ؼاؼ و تفب تٍ هؼ ؼإ ؼ ه لَف بّ تبة آ ٍ ،ٕ ث كْ ىٗت  اٍ بًٌٍغت اه ؽ٘ ث ث ا يٗ هؼ و ؼهبى هجت .)P<0/ ق ؽًگ ؼ ث و٘باى آووبته٘ ؼ لجل ثؼؽ اق اقهب خٍ ؼَ ؼاؼ ) 05
ثف پؿ فٗي تؼ ؽْ ثف تبة آ ٍ ،ٕ ث كْ ىٗت  اٍ بًٌٍغت اه ؽ٘ ث ق ؽًگ ؼ ث و٘باى آووبته٘ اثف هثجت
ؼا تٌ ا يٗ ه لَف بّ ؼ ث و٘باى افكا بٗفت اوت.
نتیجه گیزی: بٗفت بّ بًٍى ؼاؼ ؼهبى هجت ثف پؿ فٗي تؼ ؽْ ثف ه ك٘اى تبة آ ٍ ،ٕ ث كْ ىٗت  اٍ بًٌٍغت اه ؽ٘ ث ق ؽًگ ث و٘باى آووبته٘ ه ثَف ث ؼَ. پ بٌٍْ٘ؼ ه گفؼؼ اق ا يٗ  يٍ ؼهب نّ اوتب ثب ؼهبى
ؼا ؼ ث جْ ؼَ ػلا نٗ  اٍ بًٌٍغت ث و٘باى آووبته٘ اوتفبؼ ؼٌَ.
واصههایکلیذی: ؼهبى هجت ثف پؿ فٗي تؼ ؽْ، تبة آ ٍ ،ٕ ث كْ ىٗت  اٍ بًٌٍغت ،ٖ اه ؽ٘ ث ق ؽًگ ،ٖ
آووبته٘
Downloaded from tbj.ssu.ac.ir at 17:55 IRDT on Saturday May 29th 2021 [ DOI: 10.18502/tbj.v20i1.6186 ]
57