Comparison of effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) and Compassion-Focused Therapy (CFT) on internalized shame in patients with vitiligo

Introduction: Skin diseases, not only may have physical consequences
but also costly psychological consequences in one’s life. The present
study was conducted to compare the effect of group counseling with the
approaches of Compassion-Focused Therapy (CFT) and Acceptance and
Commitment Therapy (ACT) on the internalized shame of patients with
vitiligo.
Material & Methods: This was a quasi-experimental study with pre-test
and post-test design and follow-up and control groups. The study
population consisted of all women with vitiligo who were referred to
Razi Hospital, in Tehran, in 1399. A total of 45 persons who met the
inclusion criteria were purposefully selected and randomly divided into 3
groups of 15 people each (two experimental groups and one control
group). The study tool included Cook's Internalized Shame Scale (1993).
Descriptive statistics and repeated measures analysis of variance was
used to test the research hypotheses. The data were analyzed using SPSS
software (version 20).
(Ethic code: R.IAU.SRB.REC.1399.125)
Findings: Both CFT and ACT therapeutic approaches were effective in
reducing internalized shame in patients with vitiligo, compared to the
control group. A comparison of the two approaches showed no
significant differences between the two experimental groups of CFT and
ACT in terms of all components of shyness, self-esteem, and internalized
shame.
Discussion & Conclusion: Based on the obtained results, the above-
mentioned treatments can be used to improve the psychological status of
patients with vitiligo.
 

مقدمه:بیماریهایآشکار همچون بیماریهای پوستی،نهتنهاممکن است عوارض جسمی را به همراه خود داشته
باشند، بلکه ممکن است با عوارض روانی پرهزینهتری در زندگی مبتالیان همراه گردند.پژوهش حاضربهمنظور مقایسۀ
تأثیر مشاورۀ گروهی با رویکرد شفقتدرمانی و درمان مبتنی برپذیرشوتعهد بر شرمدرونیشدۀ بیماران مبتال به
ویتیلیگو انجام گرفت.
موادو روشها:روش پژوهش از نوع شبهآزمایشی، همراه با پیشآزمونو پسآزمون و پیگیری و گروه کنترل بود.
جامعۀ پژوهش حاضر را همۀ زنان مبتال به ویتیلیگو مراجعهکننده به بیمارستان رازی تهران در سال1399تشکیلدادندکه از
میان آنان45نفر به شیوۀ هدفمند، پس از کنترل مالکهای ورود و خروج، انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در3گروه
15نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزارسنجش در این مطالعهپرسشنامۀ شرمدرونیشدۀ کوک
(1993) است.بهمنظوربررسی فرضیههای پژوهش، از روشهای آمار توصیفی و تحلیل واریانس به شیوۀ اندازهگیری مکرر،
با استفاده از نرمافزارSPSS vol.24بهره گرفته شد.
یافتهها:نتایج این تحقیق نشان داد،هر دو درمان مبتنی بر پذیرشوتعهد و شفقت،نسبت به گروه کنترل، در کاهش شرم
درونیشدۀ بیماران مؤثر بودند. در مقایسۀ دو رویکرد نیز یافتهها نشان دادند، در همۀمؤلفههای کمرویی،عزتنفسو شرم
درونیشده، دو گروه آزمایشی شفقت وپذیرشوتعهدباهمتفاوت معناداری نداشتند.
بحث ونتیجهگیری:میتوان از ایندرمانهابهمنظوربهبود وضعیتروانشناختیبیماران مبتال به ویتیلیگو بهره گرفت.