Skip to main content

Azizi, A., Ghasemi, S., Ghorbani, A., Shojai, F., & Mohammadi, F. (2017). Comparison the Effectiveness of Functional Family Therapy and ACT on Family Empowerment and Quality of Life in Families with Attention Deficit Hyperactivity Disorder Children.

APA Citation

Azizi, A., Ghasemi, S., Ghorbani, A., Shojai, F., & Mohammadi, F. (2017). مقایسه اثربخشی خانواده درمانی کارکردی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و توانمندی خانوادههای دارای فرزند با اختالل نارسایی توجه/ بیشفعالی [Comparison the Effectiveness of Functional Family Therapy and ACT on Family Empowerment and Quality of Life in Families with Attention Deficit Hyperactivity Disorder Children]. The Journal of Psychology of Exceptional Individuals, 7(26), 177-210. DOI: 10.22054/jpe.2017.22356.1575  Retrieved from: https://jpe.atu.ac.ir/article_7868_b8f4c0c2a3c9b85a711e5d0bb9a483ae.pdf?lang=en

Publication Topic
ACT: Empirical
Publication Type
Article
RCT
Language
Persian
Keyword(s)
اختالل نارسایی توجه/ بیشفعالی، توانمندسازی خانواده، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، خانواده درمانی کارکردی، کیفیت زندگی, ADHD, Quality of Life, ACT
Abstract

ا توجه به وجود مشکالت روانی، جسمانی و ارتباطی در خانوادههای دارای فرزند با اختالل نارسایی توجه/

بیشفعالی، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و خانواده درمانی

کارکردی بر کیفیت زندگی و توانمندی خانوادههای این کودکان انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی و

طرح آن پیشآزمون-پسآزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی خانوادههای مراجعهکننده به مراکز مشاوره

شهر سنندج در سال 2059 بودند که پس از انجام مصاحبه تشخیصی، فرزند آنها تشخیص اختالل نارسایی

توجه/ بیشفعالی دریافت کرده بود. تعداد 04 خانواده با روش نمونهگیری در دسترس از بین کسانی که به

فراخوان پژوهشگر پاسخ مثبت داده بودند به عنوان گروه نمونهانتخاب و بهصورت تصادفی در 0 گروه درمانِ

مبتنی بر تعهد و پذبرش، گروه خانواده درمانی کارکردی و گروه گواه، جایدهی شدند. شرکتکنندگان

گروه آزمایش 9 جلسه درمانی 1 ساعته دریافت کردند. از پرسشنامهتوانمندسازی خانواده و پرسشنامه کیفیت

زندگی برای جمعآوری دادهها استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بین میانگین

نمرات پیشآزمون و پسآزمون گروههای آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین مشخص

شد که خانواده درمانی کارکردی در افزایش توانمندی خانوادهها و ارتقاء کیفیت زندگی آنها نسبت به درمان

مبتنی بر تعهد و پذیرش، موثرتر است. براین اساس میتوان گفت کهدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و خانواده

درمانی کارکردی میتوانند باعث افزایش توانمندی خانوادههای دارای فرزند با اختالل نارسایی توجه/

بیشفعالی و بهبود کیفیت زندگی آنها شود.