Valiei, Z., Amani, A. (2020). Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Parent-Child Relationship, Parenting Stress, and Hardiness of Mothers with ADHD Children. Psychology of Exceptional Individuals, 10(38), 207-230.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد )ACT ،)یكی از درمانهای رفتاری نسل سوم است که در آن تالش

میشود بهجای تغییر شناختها، انعطافپذیری روانشناختی فرد افزایش یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی

اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه گروهی بر رابطه والد-فرزندی، استرس والدگری و

سخترویی در مادران دارای فرزند با اختالل کمتوجهی/بیشفعالی بود. روش پژوهش نیمه تجربی با شیوه

پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل تمام مادران دارای فرزند با

اختالل کمتوجهی/بیشفعالی بود که کودکانشان در مدارس شهر سنندج مشغول به تحصیل بودند. از میان

آنها به روش نمونهگیری در دسترس ابتدا 01 نفر که مالکهای ورود به پژوهش را داشتند انتخاب و

سپس با گمارش تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از

مقیاس رابطه والد-کودک )پیانتا، 0881 ،)شاخص تنیدگی والدینی )آبیدین، 0881 )و پرسشنامه

سخترویی )کوباسا، 0808 .)گروه آزمایش تحت درمان گروهی پذیرش و تعهد، طی 9 جلسه دو ساعته

قرار گرفت و گروه کنترل، هیچگونه مداخلهای دریافت نكرد. در مرحله پسآزمون، پرسشنامههای فوق

روی هردو گروه مجدداً اجرا شد. همچنین برای پیگیری اثرات مداخله، پس از 1 ماه ابزارهای پژوهش

دوباره اجرا شدند. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مكرر استفاده شد. نتایج

پژوهش نشان داد که در مرحله پسآزمون، نمرات استرس والدگری کاهشیافته، رابطه والد-فرزندی و

سخترویی در مادران گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بهطور معنیداری افزایشیافته است و این

افزایش در مدت پیگیری دوماهه تغییر چشمگیری نیافته است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر

استرس والدگری، سخترویی و رابطه والد-فرزندی مادران دارای فرزند با اختالل کمتوجهی/بیشفعالی

مؤثر بوده است. نتایج بر اهمیت کاربرد این مداخالت بر رابطه والد-فرزندی، استرس والدگری و

سخترویی در مادران دارای فرزند با اختالل کمتوجهی/بیشفعالی و ارائه افقهای جدید در مداخالت

بالینی برای این مادران و فرزندان آنها تأکید دارد.

https://doi.org/10.22054/jpe.2020.51200.2141