Skip to main content

Effect of Acceptance and Commitment Group Therapy on Social Adjustment and Social Phobia Among Physically-Disabled Persons

APA Citation

Ostadian Khani, Z., & Fadie Moghadam, M. (2017). Effect of Acceptance and Commitment Group Therapy on Social Adjustment and Social Phobia Among Physically-Disabled Persons. The Journal of Archives of Rehabilitation, 18(1), 63-72. https://doi.org/10.21859/jrehab-180163

Publication Topic
ACT: Empirical
Publication Type
Article
RCT
Language
Persian
Keyword(s)
Acceptance and commitment group therapy, Social adjustment, Body image, Social phobia
Abstract

هدف رفتار انسان تابع تمامیت وجود او است. تعامل جسم و روان در رفتار انسان تأثیر میگذارد. معلولیت، ناتوانی در انجام تمام یا قسمتی

از ضروریات عادی زندگی فردی یا اجتماعی به علت وجود نقص مادرزادی یا عارضی در قوای جسمانی و روانی است. رویکرد توانبخشی

معلولیت شامل سه دسته ذهنی روانی، حسی و جسمی است. معلولیت جسمی به چهار دسته جسمی حرکتی، احشایی، حسی و

سالمندی تقسیم میشود. در هر جامعه، با هر وضع فرهنگی و در هر طبقه اجتماعی معلولیت به صورت ناتوانی موقت یا دائم، کلی یا

جزئی، ثابت یا متغیر وجود دارد. عوارض ناشی از معلولیت در افراد مختلف با توجه به نگرش آنها متفاوت است. دیدگاه فرد معلول درباره

خود و معلولیت و نگرش و برخوردهای خانوادگی و اجتماعی به معلولیت موجب بهوجودآمدن عوارض گوناگونی در زندگی فرد معلول

میشود. امروزه ثابت شده است که بهخطرافتادن سالمت جسمانی موجب بروز واکنشهای روانی در افراد میشود. بسیاری از معلولیتهای

جسمانی با مشکالت روانی در ارتباط است. در واقع، مشکالت روانی در افراد مبتال به مشکالت جسمانی شیوع باالیی دارد. بیماریهای

مزمن جسمانی شرایط درازمدت و محدودکنندهای را برای فرد ایجاد میکند که تبعات منفی رفتاری به دنبال دارد. همچنین مشکالت

روانی میتواند تبعاتی به صورت بیماریهای شبهجسمانی، انواع معلولیتها یا بیماریهای روانتنی به همراه داشته باشد. رشد و گسترش

دنیای ماشینی، باالرفتن سن ازدواج و بسیاری مسائل دیگر ممکن است با افزایش معلولیت جسمانی و بیماریهای روانی همراه باشد.

مشکالت روانی در معلوالن جسمی با مشکالت جسمانی آنها همراه میشود. ازجمله مشکالت روانی که معلوالن با آن روبهرو هستند،

سازگاری اجتماعی پایین و هراس اجتماعی باال است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر

سازگاری اجتماعی و هراس اجتماعی معلوالن جسمانی بود.

روش بررسی جامعه پژوهش حاضر شامل تمام معلوالن حرکتی سازمان بهزیستی شهر قم میشد که از میان نمونهای شامل 30

نفر پسر )15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش( با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. روش پژوهش نیمهآزمایشی بود و

شرکتکنندگان در مداخله دو ماهه به مدت ۸ جلسه 120 دقیقهای آموزش دیدند. طرح تحقیق از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه

کنترل بود. دادهها با استفاده از پرسشنامههای سازگاری اجتماعی ویسمن و هراس اجتماعی کانور جمعآوری شد. به منظور تحلیل دادهها

از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.

یافتهها نتایج نشان داد در افرادی که تحت گروهدرمانی قرار گرفتند، گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی مؤثر

است )0/001>P). همچنین مداخله گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد تأثیر معناداری بر خردهمقیاسهای ترس )0/001>P)، اجتناب

)0/001>P)، فیزیولوژی )0/001>P )و نمره هراس اجتماعی )0/001>P )داشت.


Objective: Human behavior is a function of one’s existence and interaction between body and mind. Disability is the inability to perform all or part of the normal activities of individual or social life due to congenital defects, or physical or mental faculties being subject to accidents. Mental disability rehabilitation approach consists of three categories of services: mental, emotional, and physical. Physical or motor disabilities are divided into four categories: physical, visceral, sensory and aging. The concept of disability is omnipresent in every society and culture. Its form may vary between temporary or permanent, total or partial, and fixed or variable. Side effects of disability on individuals are different according to their attitude. Their views about themselves, disability, and familial and social attitudes leads to various complications in the lives of persons with disabilities. It has been proved that endangering the physical health provides psychological reactions in people. Many physical disabilities are associated with mental health problems. Mental health problems in people with health problems are very common. For example, chronic diseases, create physical conditions and limiting long-term negative consequences for the disabled person. Quasi-physical as well as psychological problems have serious implications with respect to diseases. Psychosomatic diseases, for instance, cause different kinds of disabilities. In addition to the development of the machines, the marriage and many other issues may be associated with increased physical disability and mental illness. The importance of physical disabilities due to mental health problems that are associated with health problems treated, including psychiatric problems that disabled people face; social is the low and high social phobia. The aim of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment group therapy based on social adjustment and social phobia among physically-disabled person.

Methods & Materials: The study population consisted of all individuals belonging to a disability welfare organization in Qom. The sample included 30 males (15 in the control group and 15 in the experimental group) who were selected by random sampling method. In this quasi-experimental study, the participants in the experimental group underwent a 2-month intervention of eight 120-minute sessions. The research design was pretest-posttest with a control group. Data were collected from the questionnaires of Conover, social adjustment, Weisman, and social phobia. Analysis of covariance (ANCOVA) model was used for analyzing.

Results: Our results showed that the acceptance and commitment group therapy increased satisfaction as far as social adjustment was concerned (P<0.001). Significant effect on the subscales of fear (P<0.001), avoidance (P<0.001), physiology (P<0.001), and the total social phobia score (P< 0. 001) was also observed.

Conclusion The acceptance and commitment group therapy increased social adjustment and decreased social phobia among physically-disabled persons.