Taghvaei, D., Jahangiri, M. M., & Bidaki, Z. Z. (2019). Effectiveness of acceptance and commitment therapy on psychological flexibility and health promotion among mothers with autistic children. Iranian Journal of Health Education and Health Promotion, 7(2), 143-153. https://doi.org/10.30699/ijhehp.7.2.143
درمان مبتنی بر پذيرش و تعهد، انعطاف پذيری روان شناختی، ارتقای سالمت
Background and Objective: Parents of children with developmental disabilities, particularly autism spectrum disorders (ASDs), are at risk for high levels of distress. The aim of this study was to evaluate effectiveness of acceptance and commitment therapy on psychological flexibility and Health Promotion among mothers with autistic children.
Methods: This study was a quasi-experimental pretest - posttest with control group. The study population was consisted of all mothers with autistic children in Qom city at 2017. Study sample consisted of 30 (15 for each group) mothers that were selected by as a voluntary and randomly recruits to each groups. Instruments for gathering data were WHO quality of life questionnaire and Acceptance and Action Questionnaire- II. Data was analyzed by SPSS v21 using Covariance analysis test.
Results: Based on research findings, the acceptance and commitment therapy had significant impact on health promotion and psychological flexibility.
Conclusion: According to the findings of the study, acceptance- and commitment-based therapy is an applicable treatment intervention for health and quality of life of mothers with autistic children.
زمینه و هدف: والدين کودکان با اختالالت رشدی، به ويژه اختالالت طيف اوتيسم در معرض خطر باالی اضطراب و پريشانی هستند. لذا، اين پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذيرش و تعهد بر انعطاف پذيری روان شناختی و ارتقای سالمت مادران دارای کودکان مبتال به اختالل اوتيسم انجام شد. مواد و روشها: پژوهش حاضر، نيمه آزمايشی از نوع پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر دربرگيرندۀ تمامی مادران دارای کودکان مبتال به اوتيسم شهر قم در سال 139۶ بود. با توجه به نيمه آزمايشی بودن طرح، نمونه ای به حجم 30 بيمار )هر گروه 15 نفر( با توجه به معيارهای شمول از بين افراد جامعۀ آماری به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. اعضای نمونه به صورت جايگزينی تصادفی ساده، در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطالعات شامل پرسش نامۀ کيفيت زندگی سازمان بهداشت جهانی )WHOQOL ِ ) مقياس پذيرش و عمل نسخۀ دوم )II-AAQ )بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و با روش تحليل کوواريانس، تجزيه وتحليل شدند. یافتهها: نتايج نشان داد، درمان مبتنی بر پذيرش و تعهد، بر ارتقای سالمت و انعطاف پذيری روان شناختی )0/01P )مادران دارای کودکان مبتال به اوتيسم، تأثير معناداری دارد. نتیجهگیری: مطابق افتۀ پژوهش، درمان مبتنی بر پذرش و تعهد در ارتقای سالمت و کفت زندگی مادران دارای کودک اوتسم مؤثر است.