Solgi, Z. (2018). Effectiveness of ACT (ACT) on insecure attachment, fear of intimacy, and addiction to social networks in teenagers with suicidal history. The Journal of Applied Psychology, 11(4), 535-555.
Objective: The aim of the research was to determine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on insecure attachment, fear of intimacy, and addiction to social networks in adolescents with a history of suicide attempts.
Method: The research method was semi-experimental with a control group and a pretest-posttest-follow-up design. The statistical population consisted of 49 male and female adolescents with a history of suicide attempts who had visited the emergency departments of Imam Khomeini Medical Center in District 1 and Taleghani Medical Center in District 8 of Kermanshah in 2024. 33 adolescents were selected by convenience sampling and randomly assigned to experimental and control groups.
Research Tools: The research tools included Hazan and Shaver's Attachment Styles Questionnaire (1987), the Fear of Intimacy Scale by Deschamps and Thullen (2000), the Social Media Addiction Questionnaire by Khajeh Ahmadi, Poladi, and Bahrini (2016), and the Acceptance and Commitment Therapy program by Hayes and Roy (2010). The intervention was conducted in 8 weekly sessions, each lasting 5 hours, for the experimental group. Both groups completed the research questionnaires at three stages, and the data were analyzed using mixed analysis of variance with repeated measures.
Findings: The results showed that ACT had an effect on insecure attachment (F = 82.33, P = 0.03), fear of intimacy (F = 82.33, P = 0.03), and social media addiction (F = 83.33, P = 0.03), and this effect remained stable at the three-month follow-up stage.
Conclusion: Since ACT leads to psychological flexibility and individual commitment to performing meaningful actions based on human values, it can be used as an effective intervention method for addressing psychological issues, including preventing suicide attempts among adolescents.
Keywords: Addiction, Acceptance, Commitment, Suicide, Insecure Attachment, Social Networks
چکیده
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر دلبستگی ناایمن، ترس از صمیمیت و اعتیاد
به شبکههای اجتماعی در نوجوانان دارای سابقه خودکشی بود. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با گروه
گواه و طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری و جامعه آماری 49 نوجوان دختر و پسر دارای سابقه اقدام
به خودکشی بود که در سال 3345 به اورژانس مرکز درمانی امامخمینی واقع در منطقه یک و مرکز درمانی
طالقانی واقع در منطقه 8 کرمانشاه مراجعه کرده بودند. بهشکل در دسترس، 33 نوجوان انتخاب و بهشکل
تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شد. ابزار پژوهش پرسشنامههای سبکهای دلبستگی هازان
و شیور 3488 ، ترس از صمیمیت دسکانتر و ثلن ) 3443 (، اعتیاد به شبکههای اجتماعی خواجه احمدی،
3/ پولادی و بحرینی ) 3345 ( و برنامه درمان پذیرش و تعهد هیز و روز، 8338 بود که طی 8 جلسه 5
ساعته، یکبار در هفته در مورد گروه آزمایش اجرا شد. هر دو گروه در سه مرحله به پرسشنامههای پژوهش
پاسخ دادند و دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. یافتهها: نتایج
38/ ترس از صمیمیت ) 34 ،)P= 3/333 ،F= 82/ نشان داد درمان پذیرش و تعهد بر دلبستگی ناایمن ) 33
اثر داشته و این تأثیر در مرحله )P= 3/333 ،F= 82/ و اعتیاد به شبکههای اجتماعی ) 83 )P= 3/333 ،F=
پیگیری سه ماهه پایدار مانده است. نتیجهگیری: از آنجا که درمان پذیرش و تعهد منجر به انعطافپذیری
روانشناختی و تعهد فرد به انجام اعمال معنادار مبتنی بر ارزشهای انسانی میشود؛ میتوان از آن بهعنوان
روش مداخلهای مؤثر برای درمان مسائل روانشناختی منجمله پیشگیری از اقدام به خودکشی نوجوانان
استفاده کرد.
کلیدواژهها: اعتیاد، پذیرش، تعهد، خودکشی، دلبستگی ناایمن، شبکههای اجتماعی