Zemestani, M., Gholizadeh, Z., Alaei, M. (2018). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند با اختالل نارسایی توجه/بیشفعالی [Effectiveness of ACT on Depression and Anxiety of ADHD Childrens' Mothers]. The Journal of Psychology of Exceptional Individuals, 8(29), 61-84.
DOI: 10.22054/jpe.2018.25533.1638
Retrieved from https://jpe.atu.ac.ir/article_9039_2dbe6481683b54c326d5a77fa2a1f340.pdf
چکیده
وجود فرزند مبتال به اختالل نارسایی توجه/بیشفعالی در خانوادهها میتواند منجر به افسردگی و اضطراب
مادران، احساس ناتوانی در ایفای نقش والدینی و احساس عدم کفایت در امر تربیت فرزند شود. هدف
پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و اضطراب مادران دارای
فرزند با اختالل نارسایی توجه/بیشفعالی بود. در پژوهش حاضر که با روش نیمهآزمایشی و طرح یش
آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود، گروه نمونه با روش نمونهگیری در دسترس و از مادران دارای
فرزند با اختالل نارسایی توجه/بیشفعالی مراجعهکننده به کلینیکهای روانشناسی و روانپزشکی شهر
سنندج انتخاب شدند. از بین این گروه تعداد 18 نفر بهطور تصادفی انتخاب و به دو گروه 32 نفره آزمایش
و گواه تقسیم شدند. در مرحله پیشآزمون از پرسشنامه افسردگی و اضطراب بک و پرسشنامه کانرز
والدین استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، طی 0 جلسه 5 ساعته قرار
گرفت و گروه گواه هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند. در مرحله پسآزمون، پرسشنامههای فوق روی
هر دو گروه مجددأً اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در مرحله پسآزمون نمرات
افسردگی و اضطراب کاهش معناداری داشته است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درمان
افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند با اختالل نارسایی توجه/بیشفعالی مؤثر بوده است. نتایج بر
اهمیت کاربرد این مداخله بر عالئم افسردگی و اضطراب در مادران دارای فرزند با اختالل نارسایی
توجه/بیشفعالی و ارائه افقهای جدید در مداخالت بالینی این مادران و فرزندان آنها تأکید دارد.