Marmarchinia, M., & Zoghi Paidar, M. (2017). Effectiveness of ACT on Hope and Happiness of Female Adolescents Under Welfare Protection. The Journal of Applied Psychology, 11(3), 157-174. https://doi.org/20.1001.1.20084331.1396.11.3.1.2
چکیده
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امیدواری و شادکامی نوجوانان
دختر تحت پوشش بهزیستی بود. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با گروه گواه و طرح پیشآزمون،
پسآزمون و پیگیری و جامعه آماری دختران تحت پوشش بهزیستی همدان بهتعداد 17 نفر در مراکز
گلهای نسیم و ترنم محبت بود. بهشکل دسترس 73 نفر از نوجوانان دو مرکز انتخاب و در دو گروه آزمایش
و گواه جایگزین شد. ابزار پژوهش پرسشنامههای امیدواری اسنایدر، 7997 و شادکامی آکسفورد، 1337 و
نیز برنامه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد هیز و روز، 1332 بود. پرسشنامهها در سه مرحله در مورد هر دو
گروه و برنامه درمانی طی 2 جلسه 7/5 ساعته، یکبار در هفته در مورد گروه آزمایش اجرا شد. دادهها با
استفاده از تحلیل واریانس آمیخته اندازهگیری مکرر تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر
پذیرش و تعهد بر امیدواری )4/161=F، 3/371=P)، تفکر عاملی )6/312=F، 3/337=P )و تفکر راهبردی
)4/437=F، 3/371=P )و شادکامی )7/746=F، 3/341=P )اثر داشته و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار
مانده است. نتیجهگیری: از آنجا که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به انعطافپذیری روانشناختی
و تعهد فرد به انجام اعمالی میشود که زندگی را برای وی کامل، غنی و معنادار میسازد؛ میتوان از آن
بهعنوان روش مداخلهای مؤثر برای ایجاد و افزایش امیدواری و شادکامی مراجعان به ویژه نوجوانان تحت
پوشش بهزیستی استفاده کرد.