Skip to main content

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy Management on Self- Differentiation and Mental health among Veterans' Children

APA Citation

FakouriJoybari, Z., Hasanzadeh, R., & Abbasi, G. H. (2019). The Effectiveness of ACT on Self- Differentiation and Mental Health Among Veterans' Children. The Journal of Community Health, 6(3), 314-326. https://doi.org/10.22037/ch.v6i3.24470

Publication Topic
ACT: Empirical
Publication Type
Article
RCT
Language
English
Persian
Keyword(s)
Acceptance and Commitment Therapy, Self-Differentiation, Mental Health, Veterans, Children
Abstract

Background and Objective: Veterans, their spouses and their children suffer from persistent pain and suffering. Many of them face many problems, including mental, physical, and economic, and therefore their general health is likely to be in danger. The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on self-differentiation and mental health among veterans' children.

Materials and Methods: This research was of semi-experimental design with pre-test, post-test, control group and follow-up. The statistical population of this study included all daughters of veterans who were high schoolstudents. Among the statistical population, 80 students were selected and after the implementation of the GQH-28 questionnaire, and 60 students who with middle and low scores were selected and randomly assigned to two groups, 30 students in the experimental group and 30 in the control group. The experimental group underwent eight sessions of acceptance and commitment therapy. Before and after intervention and the follow-up, tests were performed on groups. Data were analyzed by SPSS software version 22 using covariance analysis.

Results: The mean (SD) age of the experimental group was 16.31 (0.7) and the control group was 16.22 (0.6). The mean (SD) self-differentiation score in the pre-test of the experimental group increased from 1332 (18.1) to 177.1 (17.1) in the post-test and 179.5 (15.6) in the follow up (P<0.001), but the mean (SD) self-differentiation scores of the control group was not significantly different in pre-test, post-test and follow-up. The score for the lack of mental health in the experimental group varied from 58.8 (7.1) in the pre-test to 33.2 (6.4) in the post-test and 35.1 (6.6) in follow-up, but the mean (SD) of the mental health scores of the control group did not differ in the pre-test, post-test and follow-up.

Conclusion: The study showed that acceptance and commitment therapy leads to increased self-isolation and reduced mental health of veterans’ children.

 

چکیده

زمینه و هدف: جانبازان، همسران و فرزندان آنها با درد و رنجی جانکاه و همیشگی دست و پنجه نرم می‌کنند بسیاری از آنها با مشکلات عدیده‌ای از جمله مشکلات روحی، جسمی و اقتصادی رو­به­رو بوده و در نتیجه احتمال می‌‌رود که سلامت عمومی آنها در معرض خطر قرارگیرد. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود متمایز سازی و سلامت روان فرزندان جانبازان بود.

روش و مواد: این پژوهش از نوع نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر فرزند جانبازی است که در مقطع متوسطه دوم شاغل به تحصیل بودند. از بین این جامعه آماری تعداد 80 نفر بصورت در دسترس انتخاب و پس از اجرای پرسشنامه سلامت روان و بررسی پرسشنامه‌ها 60 نفر که نمرات آن‌ها در حد متوسط و پایین‌تر بود به طور هدفمند، انتخاب شدند، و به طور تصادفی در دو گروه (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه) جایگزین شدند. گروه‌ آزمایشی مداخله مبتنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسه دریافت کردند ولی گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکردند. شرکت­کننده­ها به پرسشنامه سلامت روان و خودمتمایزسازی پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS-22 به کمک آزمون­ تحلیل واریانس با اندازه­های مکرر بررسی شدند.

یافته ها: ميانگين (انحراف معیار) سن گروه آزمايش (7/0) 3/16 و گروه گواه (6/0) 3/16 سال بود. میانگین (انحراف معیار) نمره خودمتمايزسازي در پیش آزمون گروه آزمایش از (1/18) 3/132 به (1/17) 1/177 در پس آزمون و (6/15) 5/179 در پیگیری افزایش یافت (001/0>P) اما میانگین (انحراف معیار) نمرات خودمتمايزسازي گروه گواه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوتی نداشت. نمره عدم برخورداری از سلامت روان در پیش­آزمون گروه آزمایش از (1/7) 8/58 در پیش آزمون به (4/6) 2/33 در پس آزمون و (6/6) 1/35 در پیگیری کاهش یافت اما میانگین (انحراف معیار) نمرات عدم سلامت روان گروه گواه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوتی نداشته است.

نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش خود متمایزسازی و کاهش مشکلات سلامت‌ روان فرزندان جانبازان گردید.

کلمات کلیدی: 

  • درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، خود متمایز‌سازی، سلامت روان، فرزندان جانبازان