Skip to main content

Based on acceptance and commitment therapy on depression, self-esteem and body image concerns, after the first birth, women in Kashan city

APA Citation

Rasooli Ali Abadi, R., & Kalantari, M. (2018). Based on acceptance and commitment therapy on depression, self-esteem and body image concerns, after the first birth, women in Kashan city. Scientific Journal of Hamadan Nursing & Midwifery Faculty, 26(2), 103-112. https://doi.org/10.30699/sjhnmf.26.2.103

Publication Topic
ACT: Empirical
Publication Type
Article
RCT
Language
Persian
Keyword(s)
Acceptance and Commitment Therapy, Postpartum Depression, Self-Esteem, Body Image Concerns
Abstract

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذيرش و تعهد بر افسردگی، عزت نفس و نگرانی

تصوير بدنی، بعد از اولین زايمان زنان شهرستان كاشان است.

روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. به اين منظور از بین

كلیۀ زنان بعد از اولین زايمان شهرستان كاشان در سال 1395 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 87 نفر

غربالگری شدند. از بین آنها تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. در

مرحلۀ پیش آزمون و پس آزمون برای گردآوری اطالعات از پرسش نامۀ افسردگی ادينبرگ، پرسش نامۀ عزت نفس

كوپر اسمیت و پرسش نامۀ نگرانی از تصوير بدنی لیتلتون استفاده شد. سپس برنامۀ درمانی پذيرش و تعهد به مدت

1 ماه طی 8 جلسۀ 90 دقیقه ای اجرا شد و پس از اجرای پس آزمون، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل كواريانس

تك متغیره و چندمتغیره تجزيه وتحلیل شد.

یافته ها: پژوهش حاضر بیانگر آن است كه بین آزمودنی های گروه های آزمايش و شاهد حداقل از لحاظ يکی از

متغیرهای وابسته )افسردگی، عزت نفس و بدشکلی بدنی( تفاوت معنی دار وجود دارد )19/195=F و 0/01<P).

نتايج نشان داد كه بین گروه آزمايش و گروه شاهد از لحاظ افسردگی )95/85=F و 0/0001=P)، عزت نفس

)91/65=F و 0/0001=P )و بدشکلی بدنی )117/04=F و 0/0001=P )تفاوت معنی داری وجود دارد.

نتیجه گیری: با توجه به نتايج به دست آمده می توان نتیجه گرفت كه روش درمان گروهی مبتنی بر پذيرش و تعهد

در كاهش افسردگی و نگرانی تصوير بدنی و افزايش عزت نفس زنان بعد از اولین زايمان مؤثر است.


Introduction: The aim of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy on depression, self-esteem and body image concerns, after the first delivery in women in Kashan.

Methods: This was a quasi-experimental study with a pre-test and the post-test and a control group. For this purpose from all women who gave birthfot the first timein in city of Kashan, 87 patients were screened in 2016 using convenience sampling. Of them, 30 were selected, and randomly placed in two groups: experimental and control. To do the pre-test and the post-test and collect information Edinburgh Postnatal Depression Scale, Self Esteem Inventory and body image concern inventory questionnaires were used. The treatment plan of acceptance and commitment was conducted during 1 month with 8 sessions of 90 minutes and after the implementation of the post-test data was analyzed using analysis of covariance with repeated measures.

Results: The present study shows that there is a significant difference between the subjects of the experimental and control groups in terms of one of the dependent variables (depression, self-esteem and physical deformity) (F=19.19, P<0.01). The results showed that there is a significant difference between the experimental group and the control group in terms of depression (F=95.85, P<0.0001), self-esteem (F=91.65, P<0.0001), and physical deformity (F=117.04, P<0.0001).

Conclusion: According to the results obtained we can conclude that acceptance and commitment therapy can reduce depression and concerns about body image and increase self-esteem of women after the first delivery.