The effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on boredom and marital commitment in married women

هدف: برر سی اثربخ شی آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زنا شویی و تعهد زنا شویی در

زنان متأهل.

روش: این پژوهش از نوع تحقی قات نی مه آز مایشیییی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود.

جامعه آماری پژوهش شامل همه زنان متاهل شهر ستان صفا شهر با حداقل یک سال و حداکثر 15 سال تجربه

ازدواج بودند که 50 نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسیییترن انتخاب و بتیییورت تتیییادفی در گروه

آزمایش و کنترل گمارش شیدندرهر گروه شیامل 25 آزمودنی(. پرسیشینامه دلزدگی زناشیویی پاینزو تعهد

زناشییویی آدامزو جونز، و نیز هشییت ج سییه آموزش مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد ابزارهای گردآوری

اطالعات در این مطالعه بودند.

یافتهها: نتایج تجزیه وتح یل دادههاتو سط آزمون آماری تح یل کواریانس ن شان داد که آموزش رویکرد

مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر دلزدگی و تعهد زناشویی زنان متأهل در سطح0/01<p تأثیر معنادار داشته است.

همچنین مشخص گردید که آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ بر بهبود میزان تعهد اخالقی، شختی

و ساختاری زنان متأهل شهرستان صفاشهر نیز در سطح 0/01<pتأثیر معنادار داشته است.

Purpose: The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on Boredom and Marital commitment in Married Women

Method: This study was a quasi-experimental research with the pre-test and post-test design. The statistical population was married women in Safashahr with at least one year and at most 15 years of marriage experience, 50 of them were selected by convenience sampling method. They were randomly divided into the experimental and control groups (each group = 25 subjects). Pines' marital boredom questionnaire, Adams and Jones' marital commitment questionnaire, as well as eight sessions of Acceptance and Commitment Training (ACT) were used as the instruments of the study.

Findings: The statistical analysis of covariance showed that the impact of eight sessions of acceptance and commitment training on the couple boredom and marital commitment in married women has been significant