The Effectiveness of ACT on Resilience, Meaning in Life, and Family Function in Family Caregivers of Patients with Schizophrenia

Aims The caring of schizophrenia patients is a tiresome task for their families. This research aimed to examine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on resilience, meaning in life, and family functioning in the caregivers of patients with schizophrenia.
Methods & Materials This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest and follow-up design and a control group. The study sample included 30 members of schizophrenia patients’ families, referring to 2 neurological and psychological rehabilitation centers in Isfahan Province, Iran. By the convenience sampling method, the experimental group received 8 ACT sessions weekly; however, the control group received no treatment. Both groups were assessed in three phases; pretest, posttest, and one-month follow-up. The assessment tools consisted of Connor-Davidson Resilience Scale, Stagger Meaning in Life Questionnaire, and McMaster Family Functioning Scale. The obtained data were analyzed in SPSS by repeated-measures Analysis of Variance (ANOVA). 
Findings The collected results indicated the significant difference of posttest and follow-up phases in terms of meaning in life and family functioning scores between the control and experimental groups (P<0.05). Furthermore, there was a significant difference in posttest resilience scores (P<0.05); however, there was no significant difference in the follow-up phase in this respect. 
Conclusion The collected results suggested that ACT was effective on the meaning of life, family functioning, and resiliency; thus, it could improve such variables in the caregivers of patients with schizophrenia.  

اهداف مراقبت از بیماران اسکیزوفرن، یک کار فرسودهکننده و دشوار برای اعضای خانواده این بیماران است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تابآوری، معنا در زندگی و عملکرد خانوادگی مراقبین خانوادگی بیماران مبتال به اسکیزوفرنی بوده است. مواد و روشها طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی به صورت پیشآزمون پسآزمون پیگیری با گروه کنترل بوده است. نمونه این پژوهش شامل 30 نفر از اعضای خانوادههای بیماران مبتال به اسکیزوفرنی مراجعهکننده به دو مرکز توانبخشی اعصاب و روان استان اصفهان بوده است که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند.گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسه هفتگی دریافت کرد و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه در سه مرحله پیشآزمون ،پسآزمون و پیگیری یکماهه سنجیده شدند. ابزارهای سنجش در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون، مقیاس معنا در زندگی استگر و مقیاس عملکرد خانوادگی مک مستر. دادهها با استفاده از نسخه 21 نرمافزار SPSS و با روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیریهای تکراری تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها یافتههای پژوهش نشان داد بین نمرات پسآزمون و پیگیری مقیاس معنا در زندگی و عملکرد خانوادگی دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد )0/05>P). همچنین بین نمرات تابآوری دو گروه در مرحله پسآزمون تفاوت معناداری به دست آمد، ولی در مرحله پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد )0/05