The Effectiveness of ACT on Psychological Flexibility and Cognitive Emotion Regulation in Women with Breast Cancer

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی و تنظیم شناختی هیجان زنان دچار سرطان پستان بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه و جامعه آماری زنان دچار سرطان پستان بیمارستان شهید رجائی شهر کرج به تعداد 093 نفر در سال 1091 بود. به شکل دسترس 03 نفر از بیماران بخش شیمی درمانی، انتخاب و در گروههای آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامههای پذیرش- عمل هیز، استروسال، ویلسون، بیست، پیسترلو و همکاران )4332( و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون )4331( و برنامه درمان پذیرش و تعهد هیز، استروسال و ویلسون 1999 برگرفته از دوره آموزشی عصمت دانش در انجمن روانشناسی ایران در سال 1092 بود که طی 8 جلسه 93 دقیقهای، یکبار در هفته در مورد گروه آزمایش اجرا و دادهها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان دادکه اجرای درمان بر انعطافپذیری روانشناختی )۶/18 = F، 3/31۶=P )و تمامی مؤلفههای تنظیم شناختی هیجان شامل پذیرش )4۲/39=F)، تمرکز مجدد مثبت )02/34=F)، تمرکز مجدد بر برنامهریزی )11/83=F)، ارزیابی مجدد مثبت )40/22=F)، دیدگاه پذیری )10/3۶=F)، مالمت خویشتن )12/39=F)، نشخوارگری )1۲/2۲=F)، فاجعه انگاری )02/84=F )و مالمت دیگران )1۶/۶0=F )در سطح 3/331=P مؤثر بوده و دستاوردهای درمانی در مرحله پیگیری پایدار مانده است. نتيجهگيري: از آنجا که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به انعطافپذیری روانشناختی و تعهد فرد به انجام اعمالی میشود که زندگی را برای وی کامل، غنی و معنادار میسازد؛ میتوان از آن بهعنوان روش مداخلهای مؤثر برای تغییرات روانشناختی و تنظیم هیجان در بیماران دچار سرطان پستان و سایر بیماران استفاده کرد.

Aim: The purpose of this study was to determine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on psychological flexibility and cognitive emotion regulation in women with breast cancer. Method: Method was quasi-experimental with control group, pre-test, post-test and one-month follow-up, and the statistical population was 390 women with breast cancer of Shahid Rajaie Hospital in Karaj in 2018. 30 patients who were referred to the chemotherapy department were selected by convenience sampling method and were assigned to two experimental and control groups. The research tools were Hayes, Strosahl, Wilson, Bissett, Pistorello, et al (2004) The Acceptance and Action Questionnaire (AAQ), and Garnefski, Kraaij & Spinhoven (2001) Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ) and Hayes, Strosahl and Wilson's Acceptance and Commitment Therapy Program (1999) was extracted from Esmat Danesh’s training course in Iran Psychology Association in 2015 which was performed once a week at 8 sessions with duration of 90 minutes for experimental group. Data were analyzed using mixed varience repeated measure. Results: The results showed the effectivity of therapeutic implementation on psychological flexibility (F= 6.78, P=0.016) and for all the dimensions of cognitive emotion regulation including acceptance (F= 25.09), positive refocusing (F=34.02), refocusing on planning (F=17.80), positive reappraisal (F=23.44), putting perspective (F=13.06), self-blame (F=14.09), rumination (F=15.45), catastrophizing (F=34.82) and other blame (F=16.63) at P=0.001 level and therapeutic achievements remained stable at follow-up. Conclusion: Because acceptance and commitment therapy leads to psychological flexibility and commitment of the individual to perform actions that make a full, rich, and meaningful life, it can be used as an effective interventional method for enhancing psychological changes and emotion regulation in patients with breast cancer and other patients.