Elikaei Dehno, H., & Tizdast, T. (2020). The effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on emotional frustration, marital satisfaction, and emotion regulation in women referred to Noshahr social emergency. Middle Eastern Journal of Disability Studies, 10, 244.
Acceptance and commitment therapy, emotional breakdown, marital satisfaction, emotion regulation
زمینه و هدف: تعارضات زناشویی بر علائم روانی زوج‌ها همچون اضطراب و افسردگی تأثیر می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان تعهد و پذیرش (ACT) بر شکست عاطفی، رضایت زناشویی و تنظیم هیجان زنان مراجعه‌کننده به اورژانس اجتماعی نوشهر انجام شد.
روش‌بررسی: روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان مراجعه‌کننده به اورژانس اجتماعی شهرستان نوشهر در محدودهٔ زمانی مهر تا آذر ۱۳۹۷ تشکیل دادند. از بین داوطلبان واجد شرایط، تعداد سی نفر انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه پانزده‌نفرهٔ آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش به‌مدت هشت جلسه مداخلهٔ پذیرش و تعهد را دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ مداخله‌ای ارائه نشد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامهٔ ضربهٔ عشق راس (۱۹۹۹)، پرسشنامهٔ رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) و پرسشنامهٔ تنظیم هیجان گروس و جان (۲۰۰۳) قبل و بعد از اجرای درمان پذیرش و تعهد به‌دست آمد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های آماری به‌روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر شکست عاطفی (۰٫۰۰۱>p)، رضایت زناشویی (۰٫۰۰۱>p) و تنظیم هیجان (۰٫۰۰۱>p) زنان مراجعه‌کننده به اورژانس اجتماعی نوشهر مؤثر است.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش مشخص کرد، درمان تعهد و پذیرش (ACT) بر شکست عاطفی، رضایت زناشویی و تنظیم هیجان زنان مؤثر است؛ ازاین‌رو می‌توان از این درمان برای توان‌مند‌سازی زنان دارای مشکلات در روابط زناشویی استفاده کرد.
Background and Objective: Marital conflicts affect couples' psychological symptoms such as anxiety and depression. The present study aimed to determine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on emotional breakdown, marital satisfaction, and emotion regulation in women referred to the Nowshahr Social Emergency.
Methods: The research method of this study was a quasi-experimental study with a pre-test-post-test design. The statistical population of the present study consisted of all women referred to the Nowshahr Social Emergency between October and December 2018. Thirty people were selected from among the eligible volunteers and randomly assigned to two groups of fifteen: experimental and control. The experimental group received eight sessions of acceptance and commitment intervention; but no intervention was provided to the control group. Data were obtained using the Ross Love Impact Questionnaire (1999), the Enrich Marital Satisfaction Questionnaire (1989), and the Gross and John Emotion Regulation Questionnaire (2003) before and after the implementation of acceptance and commitment therapy. Statistical data analysis was performed using univariate analysis of covariance using SPSS version 22 software. The significance level of the tests was set at 0.05.
Findings: The results showed that acceptance and commitment therapy is effective on emotional breakdown (p<0.001), marital satisfaction (p<0.001), and emotion regulation (p<0.001) of women referring to the Nowshahr Social Emergency.
Conclusion: The results of the study indicated that acceptance and commitment therapy (ACT) is effective on emotional breakdown, marital satisfaction, and emotion regulation in women; therefore, this therapy can be used to empower women with problems in marital relationships.