Comparing the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and acceptance and commitment therapy in improving psychological well-being of thalassemia patients

تالاسمی روبه افزایش است و مطالعه علمی آن جهت شناخت بیشتر این بیماری غیر واگیر و به کارگیری مؤثرترین مداخلات درمانی اجتناب ناپذیر است. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان شناختی- رفتاری بر بهزیستی روان‌شناختی بیماران تالاسمی شهر کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری 317 بیمار تالاسمی بودند که 45 نفر از آنها با روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به ‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفره) و یک گروه گواه (15 نفر) جایگذاری شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف(1980) بود که اعتبار آن با دیدگاه صاحب نظران و پایایی با آزمون آلفای کرونباخ(90/0) حاصل شدند. برای تحلیل داده‌ها نیز از آماره توصیفی و استنباطی تحلیل کواریانس با نرم افزار Spss24 استفاده شد. گروه آزمایش اول تحت مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش،گروه آزمایش دوم تحت مداخله درمان شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. نتایج حاکی از این بود که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان شناختی- رفتاری بر بهزیستی روان‌شناختی بیماران تالاسمی مؤثرند(05/0>P). همچنین بیمارانی که تحت درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بودند نسبت به درمان شناختی رفتاری، بهزیستی روان‌شناختی بالاتری از خود نشان دادند(05/0>P). نتایج نشان داد برای افزایش کیفیت روحیات روان شناختی بیماران تالاسمی، مداخله درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش نسبت به درمان شناختی- رفتاری اثربخش‌تر است.

Thalassemia is increasing and its scientific study is inevitable for further understanding of this non-communicable disease and for the application of the most effective therapeutic interventions. The aim of the present study was to compare the effectiveness of commitment and acceptance-based therapy and cognitive-behavioral therapy on the psychological well-being of thalassemia patients in Kermanshah. The present study was applied in terms of its purpose and experimental in terms of its research method with a pre-test-post-test design and a control group. The statistical population was 317 thalassemia patients, 45 of whom were selected as samples using purposive sampling and were randomly assigned to two experimental groups (15 people) and a control group (15 people). The research instrument was the Riff Psychological Well-Being Questionnaire (1980), whose validity was obtained from the experts' perspective and reliability was obtained with the Cronbach's alpha test (0.90). Descriptive and inferential statistics of analysis of covariance were also used for data analysis with the Spss24 software. The first experimental group underwent commitment and acceptance-based therapy intervention, the second experimental group underwent cognitive-behavioral therapy intervention, and the control group did not receive any treatment. The results indicated that commitment and acceptance-based therapy and cognitive-behavioral therapy are effective on the psychological well-being of thalassemia patients (P<0.05). Also, patients who underwent commitment and acceptance-based therapy showed higher psychological well-being than cognitive-behavioral therapy (P<0.05). The results showed that commitment and acceptance-based therapy intervention is more effective than cognitive-behavioral therapy in increasing the psychological quality of thalassemia patients.